#priwreadbooks ความลับในบ้านไลแลค

#แพรวสำนักพิมพ์ ซงซีอู เขียน ภัททิรา แปล

นวนิยายเกาหลีเรื่องนี้นำเสนอเรื่องราวของยุค 80 ผ่านการเล่าถึงความทรงจำเมื่อครั้งอายุเจ็ดขวบของฮย็อนซูบิน ถูกถ่ายทอดออกมาผ่านบทความในหนังสือพิมพ์

ฮย็อนซูบิน ผู้มีชื่อเสียงจากการเป็นนักวิจารณ์วัฒนธรรมกระแสนิยมและนักสัมภาษณ์มือทองลงมือเขียนบทความเกี่ยวกับเรื่องราวช่วงทศวรรษ 1980 เป็นความทรงจำสมัยที่เธออายุเจ็ดขวบ ที่ได้อาศัยอยู่ในบ้านแบบทากากูจูแท็ก หรือเป็นบ้านพักอาศัยที่มีหลายๆ ห้อง ในบริเวณเดียวกัน โดยเจ้าของบ้านเปิดให้คนจากหลายๆ ครอบครัวเข้ามาเช่าพักอาศัยกัน ตัวละครในเรื่องจึงมีค่อนข้างเยอะ

เราจะรับรู้ถึงการมีอยู่ของตัวละครเหล่านั้นผ่านมุมมองการเล่าเรื่องในรูปแบบของบทความในอดีตของนางเอก ซึ่งนางเอกวัยเด็กจะเรียกบุคคลเหล่านั้นด้วย “ฉายา” ตามประสาเด็กๆ ก่อนที่เราจะค่อยๆ รู้จักพวกเขามากขึ้นผ่านมุมมองของนางเอกที่โตแล้ว เริ่มแยกแยะและเห็นความแตกต่างของตัวละครได้มากขึ้น แถมในเรื่องก็มีภาพแผนผังในบ้านไลแลคประกอบด้วย

ความทรงจำเหล่านั้นหอมหวานและบอบบางราวกับกลีบสีขาวของดอกไลแลคต้นใหญ่ที่ขึ้นอยู่ตรงลานบ้านหลังนั้น

เพื่อให้บทความที่เกี่ยวกับ “บ้านไลแลค” ของเธอสมจริงยิ่งขึ้น “ฮย็อนซูบิน” เลยชักชวน “หมากอูดล” แฟนหนุ่มของเธอ ซึ่งเป็นเพื่อนของเธอในวัยเด็กที่บ้านไลแลค ออกตามหาบุคคลต่างๆ ในอดีตที่เคยพักอาศัยกับเธอในบ้านหลังนั้นในช่วงเวลาที่เธอได้ไปอาศัยอยู่ เพื่อเติมเต็มเศษเสี้ยวแห่งความทรงจำของเธอที่เลือนลาง

แต่แล้วเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อเธอตีพิมพ์บทความตอนที่ 5 ลงในหนังสือพิมพ์เป็นเรื่องของชายคนหนึ่งที่เสียชีวิตเพราะถูกรมควันด้วยแก๊สจากถ่านอัด ซึ่งถือเป็นอุบัติเหตุที่เกิดจากระบบทำความอุ่นในบ้านเรือนที่เกิดได้บ่อยในสมัยนั้น จนถือเป็นเรื่องปกติ แต่จู่ๆ ก็มีอดีตตำรวจผู้เคยเกี่ยวข้องกับคดีนั้นมาพบซูบิน แล้วถามเธอว่า แท้จริงแล้วชายคนนั้นตายเพราะอุบัติเหตุจริงหรือ เมื่อความจริงอย่างหนึ่งผุดขึ้นมา ก็ลากพาความลับอื่นๆ ให้ตามออกมาจนเกินหยุดยั้ง

บรรยากาศของเรื่องไม่ใช่แนวสืบสวนหรือระทึกขวัญ แต่จะออกแนวอึมครึมเหมือนความทรงจำของฮย็อนซูบิน การออกตามหาเรื่องราวในอดีตเพื่อตอกย้ำว่าสิ่งที่เธอคิดเธอเห็นเมื่อวันวานเป็นเรื่องจริงหรือไม่ ยิ่งค้นหาก็ยิ่งพบว่าคนเหล่านั้นจะต่างจากภาพที่เธอจำได้ไปมาก พร้อมกับนำพาความจริงบางอย่างที่เธอไม่เคยรู้มาก่อน และนั่นนำไปสู่ความจริงบางอย่างที่น่าสะพรึงกลัวของคนในบ้านหลังนั้น

เนื้อหาค่อนข้างสนุก เพราะมันค่อยๆ เขียนเฉลยปมแบบกลับไปกลับมา จนทำให้เราคิดว่าสิ่งที่คิดมันไม่ได้เป็นอย่างที่คาดเสมอไป แต่ก็ไม่ได้สนุกมากจนแบบที่วางไม่ลงนะ แถมพอทุกอย่างเริ่มจะคลี่คลายว่าอะไรเป็นอะไร ก็จบลงซะดื้อๆ อ่านแล้วยังนั่งเป็นงงอยู่

คนที่คุณคิดว่ารู้จักเขาดี บางทีคุณอาจจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลย