#priwreadbooks ฉันจะลืมความรู้สึกนี้ในสักวันหนึ่ง

#Piccolo ซูมิโนะ โยะรุ เขียน อภิวัฒน์ พวงไธสง แปล

คายะ ซูซูกิ เด็กหนุ่มมัธยมปลาย ผู้เบื่อหน่ายกับการใช้ชีวิต เขาคิดว่าทุกคนบนโลกนี้รวมถึงตัวเขาเป็นมนุษย์ที่น่าเบื่อ ไร้สีสัน อยู่มาวันหนึ่ง เขาได้พบกับ “เธอ” เด็กสาวจากต่างโลกปรากฏตัวต่อหน้าเขา ที่ศาลารอรถประจำทางที่ถูกทิ้งร้างเอาไว้ คายะ เห็นแค่ตาและเล็บของอีกฝ่ายเท่านั้น แต่ฝ่ายหญิงกลับเห็นคายะได้อย่างชัดเจนทั้งตัว

เธออยู่ในโลกอีกใบหนึ่ง โลกที่เขาไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน โลกที่เขาไม่รู้ว่า มันคือเรื่องจริงหรือทั้งหมดเป็นเพียงจินตนาการของเขาเอง ซึ่งอีกฝ่ายก็คิดเช่นกัน เขารู้สึกว่าเธอน่าสนใจเป็นอย่างมาก เรื่องราวความรักของเด็กหนุ่มและเด็กสาวจากต่างโลกจึงเริ่มขึ้น

ในหนังสือจะเล่าเรื่องว่า ทั้งสองคนพยายามสื่อสารกัน ศัพท์บางอย่างที่อีกโลกไม่มีก็จะกลายเป็นคลื่นเสียงที่ไม่เข้าใจกัน พยายามแลกเปลี่ยนอาหารของแต่ละโลกให้อีกฝ่ายชิม พยายามสัมผัสกัน รวมถึงทำการทดลองที่คิดว่า ถ้าทำอะไรบางอย่างในโลกนี้จะส่งผลกระทบกับอีกโลกได้ ซึ่งบางเรื่องก็ส่งผล แต่บางเรื่องก็ไม่

เรื่องราวดูเหมือนจะจบแบบ Happy Ending แต่ด้วยความที่ทั้งสองฝ่ายไม่สามารถติดต่อกันได้จริงๆ ในโลกใดโลกหนึ่ง สุดท้ายก็มาถึงวันที่ต้องลาจากกันไป แบบจบไม่สวย

แล้ววันนั้นสีสันในชีวิตของคายะก็หายไปตลอดกาล

เธออยู่ในโลกของเธอ ฉันอยู่ในโลกของฉัน เรื่องราวต่างๆ ระหว่างกัน หวังว่าฉันจะลืมมันได้สักวัน ต่อให้ใครคนอื่นไม่เชื่อเรื่องที่ฉันเล่าก็ตาม แต่ความเป็นจริงในตัวของฉันก็ไม่เปลี่ยนแปลงไป ตราบเท่าที่ฉันไม่ลืมมัน

คายะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ต้องทำงานตามปกติ แต่เขาก็ไม่สามารถลืมเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นได้เลย เหมือนกับว่าจองจำตัวเองไว้ในอดีตตลอดไป แต่แล้วเขาก็ได้พบกับเพื่อนร่วมชั้นสมัย ม.ปลาย ทั้งคู่ได้คบหากัน ทะเลาะกัน และได้เปิดใจเรื่องที่เขาปิดบังไว้ตลอดมา

สักวันหนึ่งฉันเองก็จะหลงลืมความรู้สึกในตอนนี้ เพราะฉะนั้นตอนนี้เราจะต้องเป็นตัวของเราที่จะไม่อับอายต่อหัวใจของตัวเองและสิ่งสำคัญเหล่านั้น เราทำได้เพียงแค่ลังเล ทุกข์ทน สั่งสมช่วงเวลานี้ต่อไปเท่านั้น เมื่อทำซ้ำแบบนั้น มันก็จะก่อให้เกิดตัวตนของนายในตอนนี้

รูปลักษณ์ภายนอกกับเสียงของฉันอาจจะต่างออกไป คายะอาจจะไม่รู้ว่านั่นเป็นฉันในทันทีก็ได้ แต่ในส่วนลึกลงไปที่พวกเราเลือกไม่ได้ อาจจะมีสิ่งที่ไม่เปลี่ยนไปก็ได้ ต่อให้ฉันเกิดขึ้นมาในโลกของคายะ ฉันก็คงจะได้พบกับคายะแน่

ผมเงยหน้ามองฟ้า ครุ่นคิดเป็นครั้งสุดท้ายว่าที่โลกฝั่งโน้น ชิกะเองจะได้พบกับผมเหมือนกันหรือเปล่า

เรื่องราวของการยึดติดในบางสิ่งบางอย่างไม่ว่าจะเป็นค่านิยมหรืออดีตที่ลืมไม่ได้จนใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ราวกับเป็นชีวิตที่ว่างเปล่าไร้สีสัน เมื่อเราตระหนักรู้ได้ เราก็จะข้ามผ่านมันไปได้