#priwreadbooks ดอกรักริมทาง
#subhadhorn ชูวงศ์ ฉายะจินดา เขียน
ปฐวี หนุ่มนักเรียนนอก (จบ ป.โท ด้านวาดภาพจากอิตาลี) ลูกของรัฐมนตรี กำลังพลอดรักกับคนรักสาวสวยแม่พิมพ์ของชาติ (เกยูร) ในบ้านของตนเองอย่างหวานฉ่ำ แต่ก็ต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อเห็นสายตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองมาจากริมรั้วอย่างไม่กระพริบ แถมไล่ยังไงก็ไม่ไปเสียอีกแน่ะ ปฐวีโมโหเดินออกไปไล่ก็พบว่าเด็กชายแต่งตัวสกปรก ร่างกายสวมเสื้อผ้ามอมแมมกำลังจ้องมาอย่างไม่กระพริบ แถมยังสร้างความประหลาดใจมากขึ้นไปอีกเมื่อสามารถเล่น คุย หยอกล้อกับเจ้าเดนนี่ (สุนัขแสนดุร้าย ไม่มีใครในบ้านจะจับตัวได้ ที่ถูกทิ้งไว้จากเจ้าของบ้านคนเก่า ก่อนที่พ่อของเขาจะซื้อต่อมา) อย่างสนิทสนมและเชื่อฟังคำสั่งทุกอย่าง (เพิ่งมารู้ตอนหลังว่าชื่อ ฮั่งตู๋ ซึ่งผวนมาจาก หูตั้ง)
ปฐวีสงสารเลยให้เหล่าคนใช้พาเด็กชายตัวผอมมาอาบน้ำขัดสีฉวีวรรณ กระทั่งมาแทบช็อกตายเมื่อเด็กชายหน้าตามอมแมมคนนี้ เป็นหญิงสาวสวยงามเกินจะบรรยายได้ หัวใจชายหนุ่มหวามหวิวแปลกพิกล
เรื่องราวสนุกเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเกยูรรับรู้ว่าปฐวีคนรักกำลังมีใจให้กับนางเอกคืออนุสร์ อย่างหมดใจ มีหนทางให้เลือกไม่มากนักที่ดึงคนรักกลับคืนมาเป็นเหมือนเดิม
เรื่องราวรักสามเส้า ที่ผสมกับ จิตรา แม่เลี้ยงใจร้ายและ สิทธิศักดิ์ แฟนใหม่ของแม่เลี้ยง ทั้งสองจับนางเอกไปขังไว้ที่ปักษ์ใต้รอบแรก พยายามจะชิงมรดกของเธอที่ลุง (พี่สาวของแม่) ได้มอบไว้ให้ แต่นางเอกก็หนีกลับมาบ้านได้ (ช่วงต้นเรื่อง) แล้วก็กลับมาจับเธอใหม่รอบสองอีก (ช่วงท้ายเรื่อง)
อนุสร์เมินหน้าหนี กำลังใจไม่มีแม้แต่จะเด็ดดอกไม้ที่แสนรัก หล่อนเดินอย่างเร็วฝ่าหมอกที่โรยตัวลงมาเป็นสายๆ เพื่อตรงไปยังประตูเล็กด้านข้าง เสียงเห่าโฮ่งๆ ดังมาแต่ไกล อนุสร์สะดุ้งวาบทั้งตัว
ฮั่งตู๋! โธ่เอ๋ย เจ้าเพื่อนยาก ได้กลับมาพบหน้ากันไม่ทันไร เราก็จะต้องจากกันอีกแล้วซีนะ ร่างสีเทาทะมึนกระโจนเข้ามาถึงตัว ลิ้นบางๆ นุ่มๆ แลบออกเลียมือนายสาวด้วยความรัก
หญิงสาวเข่าทรุดลงโดยไม่รู้ตัว ถุงสองใบหลุดจากมือ วงแขนของหล่อนสวมกอดสัตว์เลี้ยงแสนรักไว้แน่น น้ำตาร่วงพรูลงมาอาบแก้ม
“ฮั่งตู๋…ฮั่งตู๋…”
เสียงเจ้าฮั่งตู๋ครางงี้ดๆ ตอบท่าทีโศกาดูรของนายสาว ลิ้นแลบเลียแขนและมือนายด้วยใจรักภักดีตามประสาของมัน ถึงจะพูดกันไม่เข้าใจ แต่สัมผัสนั้นก็ถ่ายทอดความรู้สึกในหัวใจได้ดีปานเดียวกัน!
มือใครคนหนึ่งยื่นมาหยิบถุงสองใบไปถือไว้ อนุสร์สะดุ้งทั้งตัวเหลียวขวับไปมอง เพียงแต่เห็นปลายขากางเกงสีเทาอมเขียวก็รู้สึกเหมือนหัวใจหล่นวูบลงจากขั้ว
‘…ถ้านุสร์เคยมีความรักจริงๆ สักครั้ง นุสร์ก็คงจะพอเข้าใจหรอกว่า ที่ว่าหัวใจเรียกร้องนั้นเป็นอย่างไร’
หัวใจเรียกร้อง! เออ … มันเป็นอย่างไรนะ?!
สุดท้ายเรื่องก็จบลงแบบ Happy Ending
- เกยูร เลือกที่จะหมดความอดทนกับพระเอกก่อน (ถ้ายืดเยื้อกว่านี้ พระเอกอาจจะหมดความอดทนเหมือนกันกับนิสัยเจ้ากี้เจ้าการและพูดไม่คิดของเกยูร)
- นางเอกก็ได้รับมรดกที่ลุงของเธอทิ้งไว้ให้ แม่เลี้ยงก็พ่ายแพ้ไป แม้จะพยายามปลอมแปลงหลักฐานบัตรประจำตัว ขโมยจดหมายทุกอย่างเพื่อจะได้เป็นเธอ
//ยืม ebook จาก https://elibrary-bkk.hibrary.me/