#priwreadbooks ปาฏิหาริย์ร้านอาหารเทพเจ้า
#เนชั่นบุ๊คส์ นากามุระ ซัตสึกิ เขียน ชุติภัค ฉายวิโรจน์ แปล
เพราะอาหารแต่ละจานนั้น มีรสชาติแห่งความทรงจำ
เรื่องราวเริ่มต้นที่สองสามีภรรยาผู้เป็นเจ้าของร้านอาหารชุดเทชิโอยะ ได้ด่วนจากไปกะทันหัน ทำให้น้องสาวอย่าง ชิโฮะ ตัดสินใจว่าจะดูแลร้านนี้ต่อไป และอยากให้ “โคซากะ เท็ตสึชิ” ผู้เป็นพี่ชายมาช่วยอีกแรง พี่ชายที่สามารถใช้ช่วง ‘พักงาน’ ของบริษัทได้ จึงตกปากรับคำช่วยเหลือน้องสาวสืบทอดร้านเทชิโอยะ แม้ว่าตัวเองจะทำอาหารไม่เป็นเลยก็ตาม นับตั้งแต่ที่พวกเขาทั้งสองสืบทอดร้าน ชิโฮะก็มีเรื่องให้ต้องบ่นพี่ชายไม่เว้นแต่ละวัน เรื่องที่ทำให้โมโหที่สุดของวันนี้คือ พี่ชายใช้การฉีกกะหล่ำปลีแทนที่จะหั่นฝอยอย่างประณีต เป็นการตกแต่งชุดข้าวไก่ทอดนัมบังได้ย่ำแย่อย่างถึงที่สุด พอถูกน้องสาววีน พี่ชายเลยหนีไปนั่งที่ศาลเจ้าใกล้ร้าน จากนั้นก็พลั้งปากเอ่ยขอพรกับเทพเจ้าในศาลเจ้าไปว่า “อยากให้มีคนสอนทำอาหารให้จังเลย แบบที่มีรุ่นพี่ตามสิงร่างคอยชี้แนะ…” ใครจะไปรู้ว่าเทพเจ้าดันตอบรับคำขอนั้น “ได้เลย” จากนั้นเทพเจ้าได้ส่งวิญญาณมาให้เพื่อสิงร่างเท็ตสึชิ จากนั้นวิญญาณก็จะลงมือช่วยทำอาหารและชี้แนะเทคนิคต่างๆ ให้ โดยสิ่งแลกเปลี่ยนคือให้วิญญาณที่ว่านั้นได้ทำตามความปรารถนาของตน ซึ่งก็หนีไม่พ้นการได้ทำอาหารให้กับใครสักคนหนึ่งได้กิน จากนั้นจึงกลายมาเป็นเรื่องราวของคนและวิญญาณที่เชื่อมโยงกันไว้ด้วยรสชาติอาหารของแต่ละเมนู
- จานที่หนึ่ง ไก่ทอดนัมบัง โดยวิญญาณคุณแม่ผู้เปี่ยมด้วยความห่วงใยลูกชายคนเล็ก
- จานที่สอง ข้าวหน้าไข่เท็มปุระ โดยวิญญาณพ่อครัวดังจอมดุที่ยังคงห่วงใยศิษย์ไม่รู้คลาย
- จานที่สาม ซุปมิโสะหมูใส่เครื่องแน่นๆ โดยวิญญาณแม่สามีตระกูลใหญ่สุดซึนเดอเระที่คอยสอดส่องดูแลใส่ใจลูกสะใภ้วัยสาว
- จานที่สี่ ข้าวห่อไข่สไตล์ฝรั่งเศส โดยวิญญาณหนุ่มฝรั่งเศสผู้คลั่งรักภรรยาชาวญี่ปุ่น
- จานที่ห้า ไก่ทอดคาราอาเกะ เมนูเด็ดร้าน “เทชิโอยะ” โดยคนสองคนที่รักเท็ตสึชิและชิโฮะที่สุด
- บทส่งท้าย โอเด้งร้อนๆ เรื่องราวในมุมของชิโฮะ
หัวใจของการทำอาหาร ก็คือความห่วงใยนั่นเอง
ทุกเรื่องราวของแต่ละบทล้วนเป็นเรื่องเศร้าที่คนที่คอยทำอาหารให้เราอยู่เสมอได้จากไปแล้ว คนที่จากไปก็ยังมีห่วงยังอยากทำอาหารให้กินอยู่ พอคำขอประจวบเหมาะกัน เทพเจ้าก็เลยส่งมาให้สิงร่างเท็ตสึชิซะ ส่วนคนกิน พอได้กินอาหารรสชาติที่คุ้นเคยก็มีความสุข ความเศร้าและระลึกถึงไปพร้อมๆ กัน
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วหิวมาก การที่ผู้เขียนเล่าเรื่องขั้นตอนการทำอาหารอย่างละเอียดทำให้จินตนาการการทำอาหารแต่ละเมนูไปด้วย พออ่านจบแล้วไปเจอร้านอาหารที่มีเมนู ไก่ทอดนัมบัง กับ ไก่ทอดคาราอาเกะ ก็คือไม่ลังเลที่จะสั่งเลย 55+
ขอบคุณหงส์ที่ให้ยืมมาอ่านจ้า