#priwreadbooks ปานหยาดน้ำผึ้ง Milk and Honey

#HerPublishing Rupi Kaur (รูปี กอร์) เขียน พลากร เจียมธีระนาถ แปล

ร้อยแก้วความเรียงที่เขียนด้วยภาษาที่งดงามเข้าใจง่าย ถ่ายทอดเรื่องราวการอยู่รอดจากประสบการณ์การถูกทำร้ายอย่างรุนแรง ความรัก ความสูญเสีย บทบาท และภาวะความเป็นผู้หญิง แบ่งออกเป็น 4 บท คือ รวดร้าว หลงรัก เลิกรา และเยียวยา แต่ละบทมีจุดประสงค์เพื่อสื่อความหมายที่แตกต่างและการเยียวยาความเจ็บปวดที่ต่างกัน ยกตัวอย่างเช่น

รวดร้าว

• ทุกครั้งคราวที่คุณบอกลูกสาวว่า คุณดุด่าว่ากล่าวด้วยความรักจากใจ เท่ากับคุณได้เสี้ยมสอนให้เห็นโทสะเป็นความปรารถนาดี ซึ่งดูเข้าท่าเข้าทีจนถึงวันที่เธอเติบใหญ่และไว้ใจชายผู้ทำร้ายเธอ เพราะพวกเขาช่างเสมอเหมือนกับคุณ
• หากแม้นฉันรู้ว่าความปลอดภัยเป็นเช่นไร ฉันคงไม่ต้องตกอยู่ในอ้อมแขนใครที่ไม่เป็นเช่นนั้นอยู่ร่ำไป
• น่าคิดว่าคนเรามอบความรักให้กันได้แสนง่าย แต่เรากลับเลือกทำตัวเป็นพิษภัยต่อกัน
• เมื่อแม่เอ่ยปากจะพูดอะไรตอนมื้อค่ำ พ่อมักปรามให้แม่ยั้งปากไว้ แล้วสั่งห้ามกินไปพูดไป เช่นนั้นเองผู้หญิงในบ้านเราจึงได้เข้าใจว่าต้องปิดปากเงียบ

หลงรัก

• ฉันขบคิดครวญใคร่แต่ยังคงไม่เข้าใจ ว่าเหตุใดคนคนหนึ่งจึงทุ่มทั้งแรงใจ แรงกายและเลือดเนื้อเพื่อใครอีกคนหนึ่งโดยไม่เคยคำนึงถึงสิ่งใดตอบแทน — ต้องรอวันฉันเป็นแม่คน
• มันไม่ใช่รักแรกพบแต่อย่างใด เมื่อเราสองคนได้พบเจอกัน มันจะเป็นรักแรกระลึกถึงโดยแน่แท้ เพราะฉันเคยเห็นคุณมาแล้วในแววตาแม่ เมื่อท่านบอกให้ฉันแต่งงานกับใครคนใดก็แล้วแต่ ขอแค่ฉันอยากเลี้ยงลูกชายให้เติบใหญ่มาเหมือนเขา
• ความรักจะผ่านเข้ามา และเมื่อถึงเวลานั้นมันจะโอบกอดเรา ความรักจะเรียกขานจนเราไม่อาจต้านทานไหว แม้บางคราวความรักอาจทำร้าย แต่ความรักไม่เคยมุ่งร้าย ความรักไม่เล่นตลกกับผู้คน เพราะรู้ดีว่าชีวิตเราทุกข์ทนเกินพอ
• ฉันต้องการใครสักคนที่รู้จักความยากลำบากเช่นเดียวกัน ใครสักคนที่ยอมให้ฉันยกเท้าพาดพักบนตักเขาได้ในวันที่ยากเย็นเกินหยัดยืน ใครสักคนผู้พร้อมจะมอบสิ่งที่ฉันต้องการ ก่อนฉันจะทันรู้ตัวว่าต้องการ คู่รักผู้รับฟังกันในยามที่ฉันไม่เอื้อนเอ่ยออกมา นั่นคือความเข้าอกเข้าใจในแบบที่ฉันปรารถนา

เลิกรา

• ต่อให้เขารักแกจริงก็เท่านั้น ถ้าเขาไม่มีปัญญาทำเพื่อคนที่เขารัก
• เราต้องแยกให้เป็นระหว่างความอยากกับความจำเป็น เราอยากอยู่กับหนุ่มคนนั้น แต่ใจจริงก็รู้ ไม่มีเขาเรายังอยู่ได้
• ฉันจากลาไม่ใช่เพราะหมดรัก ฉันจากมาเพราะยิ่งอยู่นานยิ่งรักตัวเองน้อยลง
• เราไม่ควรต้องทำตัวให้พึงปรารถนา พวกเขาควรปรารถนาเราเอง
• คนที่ควรค่าให้เราเหนี่ยวรั้งไว้ ย่อมไม่ปล่อยเราหลุดมือ
• เมื่อเธอรวดร้าวและเขาจากไป อย่านึกสงสัยว่าตัวเธอนี้ดีพอหรือไม่ ปัญหาคือเธอมีดีเกินเขาจะรับไหว
• เราไม่มีความสุขอีกต่อไป แต่ต่างฝ่ายต่างไม่อยากจากลา เราจึงทำร้ายจิตใจกันเรื่อยมา เราเรียกมันว่าความรัก
• เราเริ่มต้นด้วยความซื่อตรง ก็ขอให้มันจบลงอย่างซื่อตรงเช่นกัน
• ผู้คนจากไป เป็นธรรมดา แต่วิธีการจากลา ยังคงอยู่มิรู้ลืม

เยียวยา

• อย่ามัวยึดติดกับสิ่งที่ไม่ต้องการเราสักนิด
• เราต้องสานสัมพันธ์กับตัวเองก่อนใครทั้งนั้น
• เชื่อเถิดว่าเรามีค่าควรได้รับมากกว่าความรักร้าวรานใจ ชีวิตยังดำเนินไป ทางที่ดีต่อหัวใจคือ ก้าวไปพร้อมกับมัน
• ความทุกข์ทรมานคือประสบการณ์ชีวิต อย่าคิดหวาดหวั่น จงเปิดใจรับมัน
• ความเปลี่ยวเหงาบ่งบอกว่า ใจเราโหยหาตัวเราเอง
• อย่าคิดรักษาแผลใจโดยคุกเข่าอ้อนวอนเว้าคนที่ทำร้ายจิตใจเรา
• เราเกิดมาอ่อนแอพอที่จะล้ม เราก็ย่อมเข้มแข็งพอที่จะลุก
• จงยอมรับตนเองอย่างที่เป็นโดยกำเนิด
• เราทุกคนล้วนเกิดมาสวยงาม เรื่องน่าเศร้าใจยิ่งสิ่งใดคือ การหลงเชื่อว่าเราไม่งดงาม
• โลกนี้ทำลายให้เราโทมนัสอย่างแสนสาหัส แต่บัดนี้มันกลับกลายเป็นประสบการณ์ล้ำค่าสุดคณานับ
• เรารักตัวเองเช่นใด เท่ากับสอนผู้อื่นให้รักเราเช่นนั้น
• เธอเห็นความงามในตัวฉัน ไม่ได้แปลว่าฉันนั้นงดงาม แต่แปลว่าเธอมีความดีงามลึกล้ำในจิตใจ จนมองไปทางไหนก็เห็นความงามในทุกแห่งหน
• ถ้าเราไม่ดีพอสำหรับตัวเอง เราก็ไม่มีวันดีพอสำหรับใครเลย

จริงๆ เนื้อหามีความ 18+ อยู่ในหลายๆ หน้า อ่านแล้วจะมีความจิตตกเล็กน้อย เลยเลือกเก็บมาเฉพาะสิ่งที่ทำให้ตัวเองมีพลังมากขึ้นดีกว่า

ความหวานชื่นมีอยู่ทั่วทุกหนแห่ง แม้กระทั่งในความปวดร้าว ถ้าหากคุณใช้ใจมอง