#priwreadbooks ผู้พิทักษ์ต้นการบูร
#Bibli ฮิงาชิโนะ เคโงะ เขียน ฉัตรขวัญ อดิศัย แปล
นาโออิ เรโตะ เด็กหนุ่มที่กำลังจนตรอก ถูกเลิกจ้างอย่างไม่เป็นธรรม จึงขโมยของในที่ทำงานเพื่อแก้แค้น แต่พลาดพลั้งถูกตำรวจจับได้ ขณะที่เขากำลังจะถูกดำเนินคดี ทนายคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้น และยื่นเงื่อนไขให้เรโตะทำตามคำสั่งของผู้ว่าจ้างตน แลกกับการช่วยประกันตัวเขาออกมา
หญิงสูงวัยที่ว่าจ้างทนายคนนั้นชื่อ จิฟุเนะ ซึ่งเป็นป้าของเขาเอง แต่เรโตะกลับไม่เคยรู้ว่าตัวเองมีป้ามาก่อน ไม่เคยเห็นหน้าป้าคนนี้ แม้ป้าจะบอกว่าเคยเห็นเรโตะมาแล้วสองครั้งในช่วงที่เขาเพิ่งเกิด และช่วงงานศพของแม่เขา
เขาได้รับการช่วยเหลือจากป้าคนนี้ โดยมีข้อแลกเปลี่ยนคือ ให้เขาคอยดูแลพิทักษ์ต้นการบูรในศาลเจ้าแห่งหนึ่งที่เป็นสมบัติตกทอดของตระกูล
ต้นการบูรสุดลึกลับ ที่ลือกันว่าหากใครอธิษฐานขอพรกับการบูรต้นนี้ ผู้นั้นจะสมหวังในสิ่งที่ขอ
แต่การขอพรต้นการบูรนั้นเต็มไปด้วยความลึกลับและกฎที่เข้มงวดมากมาย หนำซ้ำผู้เกี่ยวข้องทุกคนล้วนทำตัวมีลับลมคมในจนน่าสงสัย
ว่าแต่ ต้นการบูรนี้ดลบันดาลให้สมความปรารถนาได้จริงหรือเปล่า
เรื่องราวในเล่มประกอบด้วยเรื่องราวของครอบครัวที่มาอธิษฐานกับต้นการบูร หลักๆ สองครอบครัว และเรื่องราวของเรโตะกับคุณป้าจิฟุเนะเอง
เรโตะ ทำหน้าที่พิทักษ์ต้นการบูรด้วยความสงสัยว่า การอธิษฐานคืออะไรกันแน่ เพราะป้าไม่ยอมบอกอะไรเลย เขาพยายามคลี่คลายความลึกลับของเรื่องราวด้วยตัวเอง ทำให้เรโตะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องราววุ่นวายของสองครอบครัวโดยไม่ได้ตั้งใจ ซึ่งที่จริงแล้วเป็นข้อห้าม
ความสัมพันธ์ระหว่างเรโตะกับป้าจิฟุเนะเองเหมือนจะดี แต่ก็ไม่ได้สนิทสนมรักใคร่กันขนาดนั้น ทั้งสองคนเหมือนคนแปลกหน้าที่เพิ่งได้มาทำความรู้จักกัน เรโตะจะโดนบ่นเป็นประจำเมื่อทำอะไรไม่ได้ดั่งใจป้า แต่เบื้องหลังความจ้ำจี้ขี้บ่นของป้านั้นนั้นมีเจตนาซ่อนอยู่ เรโตะจะค่อยๆ เรียนรู้เรื่องนี้ไปพร้อมๆ กับการทำความเข้าใจการอธิษฐาน และการทำหน้าที่ผู้พิทักษ์การบูร เพราะนี่อาจเป็นโอกาสสุดท้ายที่เขาจะได้แก้ไขความผิดพลาดในชีวิตของตนเช่นกัน
หนังสือบอกเล่าเรื่องราวการถ่ายทอดความคิดคำนึง สายใยของผู้คนด้วยการฝากไว้กับต้นการบูร ในคืนเดือนดับ คืนเดือนหงายก็มีเอาไว้ใช้คนละจุดประสงค์กัน กฎที่ว่าคนสายเลือดเดียวกันเท่านั้นที่จะรับการสื่อสารนี้ได้
แต่ก็มีความหักมุมตรงที่ ผู้รับสาส์นบางคนเป็นคนละสายเลือด แต่โดนเจาะจงให้เป็นผู้ที่มารับสาส์นเท่านั้น อีกนัยคือ คนนี้ถูกเลี้ยงมาเป็นอย่างดี ผู้ที่ส่งสาส์นทิ้งไว้ไม่มีความลับปกปิด และต่อให้ผู้รับสาส์นไม่ใช่สายเลือดเดียวกัน แม้ไม่มีวันได้รับสิ่งที่ผู้ส่งฝากไว้กับต้นการบูร ก็สามารถถ่ายทอดหลักการของผู้ที่เสียชีวิตได้อยู่ดี
บางทีแม้เราจะเลือกทางเดินในชีวิตเราเองไม่ได้ แต่เราเลือกได้ว่าเส้นทางที่มีอยู่นั้น เราจะเดินไปแบบไหน
แม้ผิดพลาด ก็มีโอกาสของการเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ ไม่ว่า เด็กหรือผู้ใหญ่ หรือคนแก่ ล้วนมีโอกาสอยู่ในมือทั้งสิ้น
ขอบคุณหงส์ที่ให้ยืมมาอ่านจ้า
