#priwreadbooks ร้านซัก สืบ รีด ของแพกอึนโจ
#น้ำพุ อีแจอิน เขียน วนิดา คราวเหมาะ แปล
“แพกอึนโจ” สาวมั่นผู้ช่างสังเกต รอบรู้เรื่องแฟชั่น ฝันจะเป็นดีไซเนอร์ กำลังไปได้สวยกับการเรียนแฟชั่นในกรุงโซลอยู่ดีๆ มหาวิทยาลัยดันปิดตัวลงซะดื้อๆ เพราะล้มละลาย ความฝันที่จะเป็นดีไซน์เนอร์ของแพกอึนโจพลันต้องพับเก็บไว้ในซอกหลืบเล็กๆ ในใจ เรียนก็เรียนไม่จบ แล้วจะทำมาหากินอะไรกัน
พ่อกับแม่ของอึนโจเปิดกิจการซักรีดมายาวนานกว่า 30 ปี ไหนๆ ก็เป็นจังหวะเหมาะที่อึนโจไม่มีงานมีการทำอยู่แล้ว ก็ให้เธอกลับมารับช่วงต่อแบบเต็มตัวซะเลย ในที่สุดก็จะได้มีเวลาไปพักผ่อนท่องเที่ยวต่างประเทศตามอำเภอใจกันสองคนหนึ่งปีเต็ม
แพกอึนโจจึงจำใจต้องเดินทางกลับยอซู เมืองบ้านเกิดซึ่งเป็นเมืองท่องเที่ยวติดทะเลที่ใครๆ ก็อยากมาเที่ยวถ่ายรูปลงโซเชียลเก๋ๆ คงมีแต่เธอนี่แหละที่อยากหนีไปให้พ้นๆ จากเมืองเก่าๆ ร้างๆ แห่งนี้
มาเหยียบที่ยอซูได้แค่วันเดียวก็ต้องเผชิญกับความวุ่นวายมากมายแบบไม่จบสิ้น เธอควรจะให้เวลาตัวเองได้ทำใจแต่ไม่รู้ผีที่ไหนเข้าสิงให้อึนโจตัดสินใจเปิดร้านวันถัดไปทันทีหลังจากนั้น
แต่ละวันก็แยกเสื้อผ้า ซัก อบ รีดวนไป แถมยังต้องรับมือกับคุณป้าแก๊งสามเกลอจอมนินทา หูไวตาไวราวกับเป็นกล้องวงจรปิดของชุมชน แถมเกือบมีเรื่องมีราวกับ อีจองโด ตำรวจหนุ่มมาดกวนจากโซล แล้วยังต้องมาให้ความร่วมมือในการช่วยสืบคดีอีก เพราะหลังจากมาถึงได้ไม่นานก็เกิดคดีแปลกๆ ขึ้นมากมาย
- ยูทูบเบอร์ชื่อดังที่เดินทางมาที่นี่แล้วดันหายตัวไปเฉยๆ
- สาวนิรนามมาทำลับๆ ล่อๆ หน้าร้าน กับการเอาเสื้อผ้ามาให้ปรับแก้ตอนตีห้า
- คุณยายเก็บกระดาษเก่าโดนลักพาตัว
ร้านซักรีดของอึนโจดันกลายเป็นจุดศูนย์รวมความพิลึก ความลึกลับน่าสงสัย
ภาพจำของชุมชนที่ไม่มีอะไรพัฒนาจากเมื่อ 20–30 ปีก่อนเลย กลับซุกซ่อนอะไรบางอย่างไว้มากมาย แต่มีหรือที่ความผิดเพี้ยนบิดเบี้ยวเพียงเสี้ยวเดียวจะเล็ดลอดไปจากสายตาของแพกอึนโจได้
แต่ละคดีมีการเล่าเรื่องที่กระชับมาก สลับฉากไวมาก มีความงงๆ เป็นบางจังหวะ ตกลงที่เล่าอยู่มันคือสถานที่ไหน มันคือฉากที่เล่าย้อนไปถึงอดีต หรือเป็นเวลา ณ ปัจจุบัน แล้วกำลังพูดหรือทำอะไรกับใครกันแน่นะ
ตอนท้ายหลังจากเริ่มคลี่คลายคดีต่างๆ ได้แล้วก็เป็นมุมของแพกอึนโจ ที่เป็นผู้นำร่วมกับผองเพื่อน ผู้คนในชุมชน ร่วมกันพัฒนาชุมชนให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ยั่งยืนมากขึ้น แทนที่จะมาแค่ร้านกาแฟถ่ายรูปความเก่ารอบๆ แล้วกลับ ก็เพิ่มการพักระยะยาว เพิ่มการเรียนรู้จากคุณตาคุณยายที่อยู่ในชุมชนไปด้วย
ขอบคุณหงส์ที่ให้ยืมมาอ่านจ้า