#priwreadbooks Kashmir If You Can แคชเมียร์เท่าที่รัก
Aug 14, 2023
#BUNBOOKS แพร ฉัตรพร เขียน
เป็นบันทึกการเดินทางในรูปแบบสมุดบันทึกเล่มน้อย ที่เก็บสะสมภาพถ่าย ภาพวาด
ตั๋วเครื่องบิน ตั๋วเข้าชมสถานที่ต่างๆ กลีบดอกไม้ใบหญ้า ซองขนม เรื่องราว และความทรงจำ
- แคชเมียร์ เป็นแคว้นหนึ่งในประเทศอินเดีย เวลาที่อินเดียเร็วกว่าไทย 1 ชั่วโมง แต่คนแคชเมียร์บอกว่าตัวเองไม่ใช่คนอินเดีย อยากจะแยกตัวออก แถมยังไม่ชอบคนอินเดียอีกต่างหาก อินเดียก็เลยต้องส่งทหารมายืนคุม แต่ก็ไม่ได้มีความรุนแรงอะไร ยังสามารถไปเที่ยวได้อยู่
- ห้องน้ำที่อินเดีย ไม่ใช้สัญลักษณ์ชาย หญิงเหมือนที่ไทย แต่ใช้เป็นรูปคนใส่ชุดประจำชาติ
- เมืองหลวงในฤดูร้อนของแคชเมียร์คือ ศรีนากา และในฤดูหนาวคือ จัมมู โดยจะสลับกันครั้งละ 6 เดือน เพราะฤดูหนาวของศรีนากาจะหนาวแบบหิมะตก ไม่สะดวกต่อการคมนาคม
- ต้นไม้ที่ได้รับการคุ้มครอง คือ ไม่ให้ตัดต้นไม้ จะมีสีทาเอาไว้ ขนาดตัดถนนยังต้องตัดอ้อมต้นไม้ หรือแม้แต่บางต้นก็ตั้งอยู่กลางถนนเลย ต้นไม้ต้นนั้นคือต้นเมเปิ้ลหรือที่แคชเมียร์จะเรียกว่าชีนาร์
- คนแคชเมียร์ (ญาติของไกด์หิรัญ) บอกว่า อาบน้ำทานหลังอาหารไม่ดี หลังทานอาหารต้องนอนเลย คืนนั้นผู้เขียนกับเพื่อนก็เลยไม่ได้อาบน้ำ ส่วนเจ้าของบ้านและภรรยานี่ไม่รู้ว่า ไม่อาบน้ำมานานกี่วันแล้ว
- pashmina ผ้าพันคอ ที่ได้รับความนิยมมากๆ ทำจากขนแพะบนเทือกเขาหิมาลัย (ซึ่งอันนี้ที่เนปาลก็มีขายจ้ะ)
- หญ้าฝรั่น Saffron ถือเป็นเครื่องเทศหรือสมุนไพรที่ราคาแพงที่สุดในโลกสรรพคุณช่วยบำรุงหัวใจและอื่นๆ อีกมากมาย คนที่นี่นิยมใส่เวลาดื่มชา
- พรมแคชเมียร์ เป็นงาน Handmade ที่ประณีตมาก ลายของแต่ละผืนนั้นจะไม่ซ้ำกัน เป็นการสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น แต่ละตระกูลจะสร้างสรรค์ลวดลายที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง ซึ่งกว่าจะทอพรมได้ผืนนึง ต้องใช้เวลานาน ทำให้ราคาค่อนข้างสูง
- ที่คนอินเดียใช้เพ้นท์มือ เรียกว่า เฮนน่า ปกติแล้วจะใช้ในวันสำคัญเช่น คืนวันก่อนแต่งงานที่บ้านของเจ้าสาว
- คนแคชเมียร์ พวกเขาอาจจะหน้าดุไปหน่อย แต่พอยิ้มให้ ทุกคนก็ยิ้มกลับ แถมบางคนยังโบกมือทักทายให้พวกเราด้วย
- ที่นี่ผู้คนใช้ชีวิตกันอย่างเรียบง่าย คนส่วนใหญ่ทำการเกษตร เลี้ยงสัตว์ เลี้ยงวัว แกะ มีต้นไม้เยอะ ผู้คนใช้ชีวิตร่วมกับธรรมชาติอย่างกลมกลืน เงินเป็นสิ่งสำคัญก็จริง แต่ไม่ใช่ที่สุดของคนที่นี่
- คนที่นี่มีศาสนาเป็นที่พึ่ง ได้ยินเสียงละหมาดกันแทบจะตลอดทั้งวัน และถึงจะไม่มีสถานบันเทิงเพราะเป็นกฎข้อห้ามทางศาสนา ทุกคนก็ดูมีความสุขกันดี
- ทั้งหมดนี้คือเสน่ห์ของการใช้ชีวิต การเดินทาง ไปเจอ ไปเห็น สิ่งที่เราเคยคิดไปเอง ว่ามันจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ จนกว่าเราจะได้รู้จักมันจริงๆ
- หลายครั้งที่เราชอบเอาประสบการณ์ที่ตัวเองเคยเจอมาตัดสินคนอื่น ครั้งนี้เลยคิดได้ว่า แทนที่จะมัวแต่เดาคำตอบเอง ลองเปิดใจถามก่อนก็ดีนะ
- ความยากหรือง่ายมันก็แล้วแต่คน ไม่ว่าจะเป็นการแบกของหรือชีวิต ถ้าจะมองให้มันง่ายมันก็ง่ายจริงๆ ด้วย
อ่านจบแล้วก็อยากจะออกเดินทางไปแคชเมียร์กับเขาบ้างเลย แต่ถ้าไปน่าจะต้องเพิ่มกิจกรรมที่ใช้พลังมากกว่าผู้เขียนสักหน่อย เช่น เดินป่า เดินเขา ฮิฮิ
ขอบคุณพี่นุ่นที่ให้ยืมมาอ่านฮะ
