#priwreadbooks The Night Diary ถ้าแม่ฟังอยู่ โปรดรู้ว่าหนูคิดถึง

#แพรวเยาวชน วีรา หิรานันดานิ เขียน แพน พงศ์พนรัตน์ แปล

วรรณกรรมเยาวชนรางวัลนิวเบอรี เหรียญเงิน ปี 2019

เมื่อปี ค.ศ. 1947 ได้เกิดเหตุการณ์สําคัญทางประวัติศาสตร์ของโลกเหตุการณ์หนึ่ง นั่นคือประเทศอินเดียได้รับเอกราชจากอังกฤษ หลังจากต่อสู้เรียกร้องเพื่อปลดแอกตนเองมาอย่างยาวนาน ในที่สุดเมื่อวันที่ 15 สิงหาคม อินเดียก็ได้ฉลองอิสรภาพอย่างเป็นทางการ ทว่าหลังจากนั้นเรื่องราวกลับไม่ได้สงบสุขเหมือนตอนจบในเทพนิยายเพราะเหตุการณ์ดังกล่าวเชื่อมนําไปสู่เหตุการณ์สําคัญอีกเหตุการณ์ในปีเดียวกัน นั่นคือ การแบ่งแยกประเทศอินเดียและปากีสถาน ผู้คนนับล้านต้องอพยพไปตามเส้นแบ่งดินแดนใหม่นี้ ความไม่พอใจและความเกลียดชังของคนต่างศาสนาที่มีอยู่แต่เดิม ทวีความรุนแรงขึ้น นําไปสู่การเข่นฆ่า ผู้คนล้มตายเป็นจํานวนมาก นับว่าเป็นโศกนาฏกรรมครั้งใหญ่อีกครั้งหนึ่งของโลก

ในวันเกิดปีที่สิบสอง ณิชาผู้กําพร้าแม่ตั้งแต่เกิด ได้รับของขวัญวันเกิดเป็นสมุดบันทึกโดยที่ตัวเองก็ไม่คาดคิดว่า มันจะบันทึกเหตุการณ์ที่โลกอันแสนอบอุ่นและปลอดภัยของเธอจะหายวับไปกับตา หลังจากอินเดียแบ่งแยกดินแดนกับปากีสถาน

ปากีสถาน จินนาห์ เอกราช เนห์รู อินเดีย อังกฤษ ลอร์ด เมานต์แบตเทน คานธี การแบ่งแยก

ณิชาและครอบครัวต้องอพยพไปอยู่ยังสถานที่ที่เรียกว่าอินเดียใหม่ ณิชามีคําถามมากมายที่ไม่กล้าถามใครนอกจากเขียนระบายลงในบันทึกถึงแม่เล่มนี้

• จู่ๆ วันหนึ่งบ้านจะไม่ใช่บ้านอีกต่อไปได้อย่างไร
• ทําไมจู่ๆ ทุกคนก็เข่นฆ่ากันแค่เพียงมีเส้นขีดคั่นพรมแดนเกิดขึ้น
• เธอมีเลือดของฮินดูและอิสลามอย่างละครึ่ง เธอจะรักษาทั้งสองฝ่ายนี้ได้อย่างไร

ก่อนการแบ่งแยกนั้น มีพื้นที่ที่มีคนหลากหลายศาสนา มุสลิม ฮินดู ซิกข์ พาร์ซิส คริสเตียน เชน อาศัยอยู่ร่วมกันอย่างปรองดอง แต่เมื่อเกิดการแบ่งแยกดินแดน ทุกอย่างก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

ความหวาดกลัวและอันตรายของการอพยพ การถูกพรากความรื่นรมย์ไปสู่ความอดอยาก อดสู การเดินเท้าหลายร้อยไมล์เพื่อไปยังดินแดนใหม่ที่เกือบเอาชีวิตทิ้งระหว่างทาง พื้นที่ที่พวกเขาต้องข้ามผ่านนั้นมีการต่อสู้ การเข่นฆ่าเกิดขึ้นเป็นระยะ ระหว่างชาวมุสลิมที่เข้าสู่ปากีสถาน กับชาวฮินดูและคนศาสนาอื่นๆ ที่เข้าสู่อินเดีย ความรุนแรงเกิดขึ้นมากมายเกิดขึ้นในพื้นที่ที่เคยสงบสุขมาก่อน มีการประมาณการว่า คนมากกว่าสี่สิบล้านคนข้ามพรมแดน และอย่างต่ำมีหนึ่งล้านคนที่เสียชีวิตระหว่างการข้ามพรมแดน

“รถไฟเริ่มเคลื่อนออก พวกผู้ชายชาวฮินดูที่ยังรอดชีวิตกระโดดกลับขึ้นมา หนูมองผู้ชายที่กำลังจะตายที่พื้น เพื่ออะไรกันคะ หนูไม่รู้ เพื่อแก้แค้นกันไปมาหรือ หนูตัวสั่นไปทั้งร่าง หนูไม่เคยเห็นใครถูกฆ่าตายมาก่อน มันทำให้หนูเปลี่ยนไป หนูเคยคิดว่าคนส่วนใหญ่เป็นคนดี แต่ตอนนี้หนูสงสัยว่าใครๆ ก็เป็นฆาตกรได้ ใครเป็นคนแรกคะแม่ คนแรกที่ฆ่าตอนที่พวกเขาตัดสินใจจะแยกอินเดียออกจากกัน”