#priwreadbooks The Witcher — The Last Wish คำอธิษฐานสุดท้าย (Short Story)
#แพรวสำนักพิมพ์ อันเดร ซาพคอฟสกี เขียน ปิยบุตร หล่อไกรเลิศ แปล
เกรอลท์ คือวิทเชอร์ผู้มีพลังเวทอันกล้าแกร่ง การฝึกฝนอย่างหนักหน่วงและการดื่มน้ำอมฤตปริศนา ทำให้เขากลายเป็นนักสู้ผู้ไร้เทียมทานและเป็นนักฆ่าที่ไร้ความปรานี ทว่าเขาผู้นี้ไม่ใช่ฆาตกร เป้าหมายของเขาเพียงหนึ่งเดียวคือทำลายล้างเหล่าสัตว์ประหลาดที่กัดกินโลกใบนี้ให้หมดสิ้น แต่ใช่ว่าปีศาจที่มีหน้าตาน่าเกลียดน่ากลัวจะร้ายกาจ และทุกสิ่งที่ดูงดงามจะดีจริงเสมอไป และในนิทานทุกเรื่องนั้น ย่อมมีเศษเสี้ยวแห่งความจริงซ่อนอยู่
หนังสือเล่มนี้จะเล่าเรื่องในสไตล์ของเรื่องสั้น (ที่ไม่เรียงตามเส้นเรื่อง) สลับไปกับเหตุการณ์การพักฟื้นของ เกรอลท์ พระเอกของเรื่อง อ่านตอนแรกๆ ก็จะงงๆ หน่อย แต่พอผ่านไปประมาณครึ่งเล่มจะเริ่มเข้าใจวิธีการเล่าเรื่องมากขึ้น
เริ่มเนื้อเรื่องที่เกรอลท์ไปรับงานแก้คำสาปให้กับลูกสาวของพระราชาฟอลเทสท์ เขาสู้กับ สตริกา อย่างยากลำบากกว่า ระหว่างการสู้ก็จะพยายามหลีกเลี่ยงการปะทะตลอด แถมตอนจบที่แก้คำสาปได้แล้วยังได้รับบาดเจ็บหนักจากเจ้าหญิงที่แม้ว่าจะคืนร่างมนุษย์แล้ว แต่จิตใจยังเป็นปีศาจอยู่พุ่งเข้ามากัดคอเหวอะ
บาดแผลในครั้งนี้ ส่งผลให้เกรอลท์ต้องมารักษาตัวอยู่ที่โบสถ์แห่งหนึ่ง ซึ่งเหตุการณ์การพักรักษาตัวนั้นจะกระจายแทรกอยู่ตามเรื่องสั้นแต่ละตอน
จากนั้นก็เล่าการผจญภัยของเกรอลท์ ที่ไปในป่าที่มีสัตว์ประหลาดตัวหนึ่ง เคยเป็นมนุษย์แต่โดนสาปให้มีรูปร่างเหมือนสัตว์ (อันนี้ให้ความรู้สึกถึงเจ้าชายอสูร ใน Beauty and the Beast) ก็ได้นั่งฟังเรื่องราวอยู่พักนึง โดยไม่ได้คิดจะกำจัดอะไร เพราะไม่ใช่สัตว์ที่อันตรายและตนก็ไม่ได้ถูกจ้างให้มาฆ่า นั่งคุยกันไปเรื่อยๆ ก็ได้รู้ว่า สัตว์ประหลาดตัวนี้มีสมบัติเยอะมาก ชาวบ้านก็ชอบเอาลูกสาวมาเสนอให้สัตว์ประหลาดตัวนี้ เพื่อแลกกับสมบัติต่างๆ ทั้งพ่อค้า ชาวนา รวมไปถึงอัศวินที่ยากจนก็เอาลูกสาวมาขายให้กันหลายคน (แต่ละคนจะอยู่ 1 ปี) พอร่ำลาเจ้าบ้าน อยู่ๆเกรอลท์ก็รู้สึกถึงความผิดปกติ ก่อนจะย้อนกลับไปที่บ้านอีกครั้งแล้วก็เจอกับแวมไพร์ที่ตั้งใจจะจับสัตว์ประหลาด จบแบบนองเลือดไปอีก
อีกตอน ต้องเลือกเชื่อคนใดคนนึงระหว่าง Stregobor พ่อมดที่ทารุณเด็กสาวที่เกิดในช่วงหลังสุริยุปราคา และเรนฟริ อดีตเจ้าหญิงที่ชีวิตต้องพังทลายเพราะ Stregobor (อันนี้ให้ความรู้สึกแบบสโนไวท์เวอร์ชันดาร์คจัดๆ)
ตอนถัดมา เป็นเหตุการณ์ความวุ่นวายในงานแต่งงานของพาเวตตา ที่ราชินีจ้างเกรอลท์มากำจัดอัศวินหน้าเม่น มีการพูดถึงกฎแห่งโชคชะตาของการเป็นคู่ครองกัน (อันนี้มีความเป็นซินเดอเรลล่าเที่ยงคืน อัศวินหน้าเม่นกลายร่างเป็นคนปกติเฉย)
ไปต่อที่เกรอลท์เจอกับเหล่าแก๊งเอลฟ์ การพูดถึงเอลฟ์กับการเอาตัวรอดจากมนุษย์และภูติต่างๆ มีหนังสือคัมภีร์เก่าๆ ที่บอกเล่าสิ่งประหลาด วิธีการกำจัด
และเรื่องที่เยอะสุดก็คือตอนคำอธิษฐานสุดท้าย เป็นตอนที่เกรอลท์นึกย้อนกลับไปถึงตอนที่เจอกับเยนเนเฟอร์ครั้งแรก ก็คือเหตุการณ์ที่เกรอลท์กับแดนดีไลออน ตั้งใจจะตกปลา แต่กลับได้ไหที่สะกดจินน์เอาไว้แทน จินน์ทำร้ายแดนดีไลออน เกรอลท์ก็เลยต้องหาทางช่วย ซึ่งทำให้มาพบกับเยนเนเฟอร์ มีความสับสนอยู่พักหนึ่งว่าตกลงแล้วใครเป็นคนขอพรไป เยนเนเฟอร์ตั้งใจจับจินน์ จินน์ก็จะฆ่าเยนเนเฟอร์ทิ้ง (อันนี้ก็ยักษ์ในตะเกียงแก้วเวอร์ชันดุร้าย) สุดท้ายก็คือเกรอลท์คือคนที่ขอพรไปแบบไม่รู้ตัว และต้องขอข้อสุดท้าย ซึ่งกลายเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดการผูกพันชะตาชีวิตกันระหว่างตัวเองกับเยนเนเฟอร์ไปตลอดชีวิตขึ้นมา และเมื่อเจ้าของคำขอ ขอไปแบบนั้น จินน์ก็จำเป็นที่จะต้องวางมือจากการจะฆ่าเยนเนเฟอร์ทิ้งเพราะมันจะทำให้คำขอไม่สำเร็จผล (เดาล้วนๆ)
ตัดกลับมาบทสุดท้ายของเรื่อง ไอโอลา เด็กสาวที่อยู่ใต้การดูแลของเน็นเนเคเกิดอาการตัวแข็งและแน่นิ่งไปหลังจากได้สัมผัสมือของเกรอลท์และเห็นนิมิตที่น่าสะพรึงกลัว เน็นเนเค ที่คอยดูแลรักษาเกรอลท์ที่บาดเจ็บพยายามรั้งไม่ให้เขาจากไป แต่เกรอลท์ก็ยังคงมุ่งมั่นในการจากไปอยู่ดี