#priwreadbooks Things Left Behind บทเรียนสุดท้ายที่ผู้ตายไม่ได้บอก

#Glow คิมแซบยอล, ชอนแอวอน เขียน วณิชชา จินศิริวานิชย์ แปล

ความฝันที่ถูกเก็บซ่อน ภาพถ่ายของบุคคลอันเป็นที่รัก การสูญเสียความตั้งใจในการใช้ชีวิต การถูกกัดกินจากความเหงา ตลอดจนข้าวของที่ถูกทิ้งไว้ อาจบอกเล่าถึงสิ่งที่ผู้ตายไม่เคยพูด

หนังสือเล่มนี้จะพาคุณไปสำรวจชีวิตและความตายผ่านสายตาของผู้เขียน ที่ได้ถ่ายทอดจากประสบการณ์ตรงจากการเป็นพนักงานเก็บกวาดร่องรอยสุดท้ายที่ผู้ล่วงลับทิ้งเอาไว้ก่อนลาลับจากโลกใบนี้ไป

พวกเขาคือคนแปลกหน้าที่ได้รับอนุญาตให้จัดการกับร่องรอยของผู้ตาย บางที่ยังหลงเหลือสิ่งปฏิกูลจากศพ บางที่มีขยะสะสมล้นห้อง จนพวกเขาพานเจอกับท่าทีรังเกียจจากเพื่อนบ้านไปด้วยในบางครั้ง

หนังสือเล่มนี้ไม่ได้เล่าด้วยน้ำเสียงโศกเศร้า เป็นเพียงการบรรยายสิ่งที่เห็นจากความตายของใครบางคนอย่างซื่อตรง ทั้งความตายอย่างอบอุ่นท่ามกลางครอบครัว ความตายอย่างโดดเดี่ยว ความตายที่ผู้คนต่างระลึกถึงคุณค่า ความตายที่ไม่มีใครโศกเศร้า และความตายจากการถูกปลิดชีพ

บทเรียนเหล่านี้อาจทำให้คุณตระหนักถึงสิ่งที่ทำหล่นหายระหว่างทางของการใช้ชีวิต

สารบัญ:

• บทที่ 1 ถ้าหากเรารู้จักรักกันให้มากกว่านี้อีกสักนิด
• บทที่ 2 ไม่ว่าจะมีชีวิตแบบใด เราคือคนมีค่า
• บทที่ 3 ความหวังที่แบ่งบาน ณ จุดต่ำสุด
• บทที่ 4 สิ่งที่หลงเหลือไว้ในวาระสุดท้ายของชีวิต
• บทส่งท้าย จงรักและรัก
• ภาคผนวก บัญญัติ 7 ประการสำหรับจุดจบอันงดงามที่พนักงาน
  เก็บกวาดข้าวของของผู้ล่วงลับแนะนำ

ผู้เขียนเล่าถึงเคสแต่ละเคสที่ต้องประสบระหว่างการทำงาน สภาพของสถานที่สุดท้ายของผู้ล่วงลับ รวมถึงของเสียจากร่างกาย การขจัดกลิ่นของวาระสุดท้ายของชีวิต

รวมถึงการสะท้อนให้เห็นถึงค่านิยมของคนในครอบครัวที่เปลี่ยนไปตามยุคสมัย ความใส่ใจ ความเข้าอกเข้าใจกันของคนในครอบครัวที่ลดลง การสื่อสารผ่านโลกออนไลน์มากกว่าการเห็นหน้า

คำว่า ‘อยากตาย’ หากลองพูดในมุมกลับกัน มันก็อาจแปลได้ว่า ‘ไม่อยากมีชีวิตอยู่แบบนี้’ และหากมองให้ลึกกว่านั้นอาจจะหมายความว่า ‘อยากจะมีชีวิตที่ดีขึ้น’

ดังนั้นแทนที่เราจะพูดว่า ‘อยากตาย’ เราควรพูดว่าอยากมีชีวิตที่ดี การที่เราไม่ควรพูดถึงความตาย เป็นเพราะความหมายของคำว่าชีวิต คือคำสั่งที่บอกว่าให้มีชีวิตต่อไปยังไงล่ะ

จงใช้สิ่งที่มีอย่างเต็มที่ จงใช้ชีวิตเพื่อตัวคุณเอง ไม่ใช่เพื่อใคร

ถึงแม้จะไม่มีใครรับรู้ถึงงานที่ช่วยบรรเทาความเจ็บปวดและทุกข์ทรมานแม้เพียงเล็กน้อยจากการสูญเสียคนสำคัญ หรืองานที่ช่วยจัดการชีวิตของผู้ที่จากโลกนี้ไปเป็นครั้งสุดท้าย ผมก็ยังรู้สึกว่างานนี้มีความหมาย ในขณะที่อีกใจหนึ่งก็ไม่อยากทำงานนี้อีกแล้ว ความตายจากอาชญากรรม การฆ่าตัวตาย หรือการตายจากไปอย่างโดดเดี่ยว หากโศกนาฏกรรมเหล่านี้หายไปจนอาชีพของผมไม่จำเป็นอีกต่อไปก็คงจะดี

ในฐานะพนักงานเก็บกวาดข้าวของของผู้ล่วงลับ ผมหวังว่าประสบการณ์ของผมจะช่วยให้คุณมองเห็นคุณค่าของคนรอบข้าง และค้นพบความหมายที่แท้จริงของชีวิตได้มากกว่าที่เคย และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าคุณจะรู้สึกขอบคุณที่ตัวเองและคนที่รักยังมีชีวิตอยู่ รวมทั้งตระหนักถึงความแตกต่างระหว่างการใช้ชีวิตไปวันๆ กับการใช้ชีวิตไปพร้อมกับความรู้สึกขอบคุณทั้งคุณและผม

พวกเราทุกคนต่างมีคุณค่า และมีใครบางคนที่กำลังรู้สึกขอบคุณการมีชีวิตอยู่ของเรา เพียงแต่เราไม่รู้ตัวก็เท่านั้นเอง

เพียงแค่เรามีอำนาจทางการเงิน เราก็จะสามารถมีชีวิตที่น่าอิจฉาราวกับราชาได้ คุณภาพชีวิตนั้นขึ้นอยู่กับความสามารถ หากไม่สามารถทำตามได้ ก็จะกลายเป็นคนล้าหลัง คนรอบตัวและครอบครัวจะค่อยๆ ลืมเรา โลกก็จะทิ้งเราไว้ข้างหลัง ความมั่นใจในตัวเองค่อยๆ เลือนหาย จนสูญเสียกำลังใจในการมีชีวิต และกลายเป็นคนโดดเดี่ยว ที่ปลีกตัวออกจากสังคม ก่อนที่จะตายไปอย่างเงียบเหงา นี่คือสิ่งที่เรียกว่าการตายอย่างโดดเดี่ยว

ทุกคนที่ตายไปอย่างโดดเดี่ยวและตัดขาดจากโลกภายนอก มีเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆเพราะเหตุใดเราจึงมาถึงจุดนี้ได้ เรารู้ปัญหาแต่เราก็ไม่มีคำตอบ

เราอาจยังมีโอกาสช่วยฉุดรั้งใครสักคนไม่ให้ต้องเผชิญกับความตายที่โดดเดี่ยวเกินไปก็ได้

เราใช้พลังงาน เวลา เสียสละไปมากมาย เพื่อครอบครองบ้าน รถ เสื้อผ้าราคาแพง หรือเพื่อที่จะเข้ามหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง ทำงานที่มีเกียรติ แน่นอนว่าการตั้งใจใช้ชีวิตเป็นเรื่องที่ดี และการพยายามเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ ก็เป็นหนึ่งในสิ่งที่เราควรทำในขณะที่ยังมีชีวิต

แต่พวกเราไม่สามารถเอาอะไรติดตัวไป หรือเหลืออะไรทิ้งไว้ได้ สิ่งที่เหลืออยู่จริงๆ เป็นเพียงความทรงจำที่เราเคยได้รัก และได้รับความรักตอบกลับมา สิ่งนี้จะอยู่ไปอีกนานแสนนาน แม้ว่าตัวเราจะตายไปแล้ว แต่ความทรงจำเหล่านั้นจะช่วยทำให้ซอกมุมหนึ่งของโลกใบนี้อบอุ่นขึ้นมาได้

ถ้าเพียงแต่เราปล่อยวางศรัทธาและความยึดติดที่มีต่อวัตถุลงอีกสักนิด เราก็จะรักและมีความสุขกันมากขึ้น แล้วชีวิตของเราก็จะสมบูรณ์พูนสุขมากขึ้นกว่าเดิม

ปลายทางเราจะต้องจบลงเหมือนกันทุกคนในวันหนึ่ง

จงสร้างความทรงจำดีๆ กับผู้คนที่คุณรักให้มากเข้าไว้ เพราะมันจะช่วยโอบกอดชีวิตในวาระสุดท้ายของคุณ

ขอบคุณหงส์ที่ให้ยืมมาอ่านจ้า