#priwreadbooks ฉันจะข้ามเวลาไปหาเธอ

#piccolo อีกดนิม เขียน ฑิตยา ปิยภัณฑ์ แปล

‘ซงอึนยู’ เด็กหญิงวัย 15 ปีที่มีความสัมพันธ์ระหองระแหงกับพ่อ ถูกพ่อบังคับให้เขียนจดหมายถึงตัวเองในอีกหนึ่งปีข้างหน้า แล้วส่งผ่านตู้ไปรษณีย์ที่จะส่งมอบจดหมายนี้เมื่อเวลาครบ 1 ปี แต่จดหมายของเธอกลับย้อนเวลาส่งไปหา ‘โจอึนยู’ ในปี 1982 อึนยูและอึนยูได้เขียนจดหมายโต้ตอบกันหลายฉบับจนเกิดเป็นความผูกพันของคนสองคน

โดยเวลาในอดีตเดินเร็วกว่ามากในการตอบกลับจดหมายแต่ละฉบับ เวลาจะผ่านไปอย่างน้อย 1–2 ปี ส่วนเวลาในโลกปัจจุบันจะผ่านไปเพียงแค่ไม่กี่วันหรือไม่กี่สัปดาห์เท่านั้น

อย่าลืมสิ พ่อของเธอไม่ใช่คนเพียบพร้อมทุกอย่าง เขาเป็นเพียงพ่อเท่านั้นเอง

จริงอยู่ว่าพ่อเพิ่งเป็นพ่อครั้งแรก แต่ฉันเองก็เพิ่งเป็นลูกสาวครั้งแรกเหมือนกัน ถ้าได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในหมู่คนที่พึ่งมีบทบาทเป็นครั้งแรกด้วยกันก็คงดี

ทำไมฉันไม่เคยรู้เลยว่า พอเพียงตัดสินใจ ฉันก็จะได้รู้จักพ่อคนที่ฉันไม่เคยรู้จักมาก่อนเลย

โจอึนยู เด็กน้อยวัย 10 ขวบ ที่เคยได้รับจดหมายจากพี่สาวในอนาคต ได้เติบโตอย่างรวดเร็ว จดหมายที่ถูกส่งกลับไปในแต่ละครั้ง โจอึนยูจะโตขึ้นหลายปี ทำให้จากน้องสาว กลาวเป็นเพื่อน กลายเป็นพี่สาว โจอึนยูสัญญาว่าจะช่วยตามหาแม่ของซงอึนยูให้พบจากในอดีต ด้วยการตามหาพ่อของเธอในอดีตให้เจอ

ไม่แน่ว่าสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าครอบครัว อาจเป็นผู้คนที่เธอยิ่งต้องทำความเข้าใจให้มากและบ่อยขึ้นกว่าเดิมก็เป็นได้

และสุดท้าย โจอึนยู ก็กลายเป็นคนใกล้ตัว ซงอึนยู อย่างคาดไม่ถึง

เมื่อเราได้พบปาฏิหาริย์ครั้งหนึ่งแล้วปาฏิหาริย์นั้นจะโอบกอดเราไปทั้งชีวิต

เป็นหนังสือที่เล่าผ่านการตอบจดหมายไปมาของเด็กสาวสองคน ว่าแต่ละคนเจออะไร สถานการณ์แบบไหน สภาพแวดล้อม ณ ตอนนั้นเป็นยังไง คิดอะไรกันอยู่ นี่เหมือนจะเดาทางได้ตั้งแต่กลางๆ เรื่อง แต่ก็ยังมีจุดหักมุมช่วงหนึ่งให้แอบคาใจอยู่ว่าเดาผิดหรือเปล่า เป็นอีกเล่มที่ให้ความรู้สึกอบอุ่นเมื่ออ่านจบ

ขอบคุณหงส์ที่ให้ยืมมาอ่านจ้า