#priwreadbooks พ่อมดสองสายเลือด — พ่อมดคลั่ง — พ่อมดพ่าย

#Nanmeebooks Sally Green เขียน พลอย โจนส์ แปล

พ่อมดแม่มดในโลกนี้แบ่งเป็นสองฝ่าย ฝ่ายขาว รักสงบ เคารพกฎระเบียบ ฝ่ายดำ บ้าคลั่ง หัวรุนแรง ทว่านี่เป็นเพียงการจำแนกง่ายๆ เท่านั้น ต่างคนก็ต่างความคิด ต่างจิตใจ ในโลกที่แบ่งแยกเป็นสีแห่งนี้ น้อยคนจะยอมรับและเข้าใจตัวตนของอีกฝ่าย

ไม่มีอะไรดีหรือเลว มีแต่ความคิดที่ทำให้เป็นเช่นนั้น

พ่อมดสองสายเลือด เล่ม 1 : Half Bad

คุณคือ “นาทาน เบิร์น” ลูกชายของแม่มดขาวกับพ่อมดดำ นาทานคือส่วนผสมของฝ่ายละครึ่ง ถึงแม้เขาจะไม่เคยเจอหน้าทั้งคู่ก็ตาม นาทานเติบโตมากับครอบครัวฝั่งแม่ ซึ่งประกอบด้วย ยาย พี่สาวคนโต เจสซิกา พี่สาวคนรอง เดบอราห์ และพี่ชายคนที่สาม อาร์รัน แต่ไม่มีใครเหมือนนาทาน เพราะทุกคนมีสายเลือดพ่อมดแม่มดขาวบริสุทธิ์ ในขณะที่เขาไม่ใช่ พี่สาวคนโตเกลียดเขา เกลียดที่เขาทำให้แม่ต้องตาย

คุณอยู่ในอาคารตอนกลางคืนไม่ได้ คุณแยกออกว่าใครเป็นพ่อมดแม่มดเพียงแค่มองตา คุณเยียวยาตัวเองได้เร็ว คุณถูกขังอยู่ในกรงตั้งแต่อายุสิบสี่ปี เพราะคุณคืออาวุธที่ใช้ต่อกรกับพ่อมดดำผู้ชั่วร้ายที่สุด หรือก็คือพ่อของคุณเอง ทางรอดเดียวของคุณคือต้องหนีออกจากกรงนี้ให้ได้ ออกไปตามหาแม่มดดำที่กินเด็กเป็นอาหาร หรือไม่ก็ตามหาพ่อของคุณ ซึ่งทำสิ่งที่แย่กว่ากินเด็กเป็นอาหารเสียอีก และทั้งหมดนี้ต้องทำก่อนคุณอายุครบสิบเจ็ดปี

เกือบทั้งเล่มหนึ่งจะเล่าถึงความกดดัน ความทรมาน และความอยุติธรรมที่นาทานได้รับ

เด็กชายสองคนนั่งอยู่เคียงกัน มีเท้าแขนใหญ่ของเก้าอี้โอบไว้ คุณคือคนทางซ้าย

เด็กอีกคนตัวอุ่นน่าเข้าใกล้ เขาละสายตาจากโทรทัศน์มามองคุณ การเคลื่อนไหวนี้เป็นไปอย่างเชื่องช้า

“สนุกไหม” เขาถาม

คุณพยักหน้า เขาโอบคุณและหันกลับไปมองจอ

หลังจากนั้นทั้งคู่อยากลองทำสิ่งที่เห็นในภาพยนตร์ คุณแอบหยิบไม้ขีดไฟกล่องใหญ่จากลิ้นชักครัวและถือวิ่งเข้าป่าไป

คุณลองก่อน จุดไม้ขีดไฟและถือไว้ระหว่างนิ้วโป้งกับนิ้วชี้ ปล่อยให้ไฟลามลงมาตามก้านจนดับไปเอง นิ้วโดนไฟลวกแต่ยังคงถือไม้ขีดไหม้ดำไว้

เคล็ดลับได้ผล

เด็กอีกคนลองบ้าง แต่ทำไม่สำเร็จ เขาทิ้งไม้ขีดไฟเสียก่อน

จากนั้นคุณก็ตื่นและจำได้ว่าอยู่ที่ไหน

พ่อมดคลั่ง เล่ม 2 : Half Wild

นาทาน เบิร์น กำลังหลบหนี เลือดของพ่อมดดำและแม่มดขาวไหลเวียนอยู่ในตัวเขา
แต่ตอนนี้สายเลือดทั้งสองกำลังปะทะกันเอง ฝ่ายขาวที่เชื่อกันว่าดีงามเพียบพร้อมออกไล่ล่าฝ่ายดำที่ถูกบีบให้ต้องหลบซ่อน นาทานจำต้องก้าวเข้าสู่สมรภูมิของเหล่าพ่อมดแม่มดในสงครามอันบ้าคลั่งที่อาจไม่มีใครเหลือรอด ทว่าสิ่งที่น่ากลัวที่สุดสำหรับนาทานอาจไม่ใช่ทั้งสงครามและศัตรู…แต่เป็นตัวเขาเอง

เถื่อน เป็นคำที่น่าสนใจ หมายถึงว่าไม่เชื่องและควบคุมไม่ได้ แต่ธรรมชาติไม่ได้เป็นอย่างนั้น ธรรมชาติถูกควบคุม สั่งการและอยู่ในกรอบโดยปัจจัยทั้งหมดของมัน สัตว์ในฝูงมีจ่าฝูงและลูกฝูง ถึงขัดแย้งก็ยังมีกลไกควบคุม สัตว์ล่าด้วยวิธีเฉพาะ ในเวลาเฉพาะ และเหยื่อที่เฉพาะเจาะจง มันเป็นเรื่องคาดเดาได้เต็มที่

พ่อมดพ่าย เล่ม 3 : Half Wild

นาทาน เบิร์น กำลังหลบหนีอีกครั้ง เมื่อฮันเตอร์ฝ่ายขาวเร่งมือไล่ล่า ไม่มีพ่อมดแม่มดดำคนใดปลอดภัย ไม่ว่าบนแผ่นดินไหน พลังของนาทานแข็งแกร่งยิ่งกว่าเคย แต่เรื่องร้ายที่รุมเร้า ทำให้จิตใจยิ่งปั่นป่วน เพื่อให้เหล่าพันธมิตรชนะการต่อสู้ นาทานต้องกลายเป็นอาวุธชิ้นสำคัญ และเพื่อปกป้องสังคมที่เกลียดชังเขา นาทานอาจต้องยอมเสียสละทุกสิ่ง ทุกคนที่เขารัก รวมถึงตัวเขาเอง

เลดเจอร์บอกผมว่าแก่นอยู่ในโลก เขาพูดถูก แต่มันอยู่ในตัวเราด้วย เมื่อเราเชื่อมโยงทั้งสองอย่างเข้าด้วยกัน ก็จะเข้าถึงมันและใครก็ตามที่เชื่อมโยงกับมันอยู่

“บาดเจ็บ แต่ไม่หลงทาง”

นี่ไม่ใช่โลกเวทมนตร์ที่น่าอัศจรรย์และงดงามแต่นี่คือโลกที่แบ่งฝักแบ่งฝ่าย โหดร้าย และอยุติธรรม ไม่มีคาถา ไม่มีไม้กายสิทธิ์ มีแค่พรสวรรค์เฉพาะตัว และความสามารถในการเยียวยาตนเอง แข็งแกร่งและอ่อนแอในเวลาเดียวกัน

มนุษย์คนเดิมคนเดียวกันนี้ เมื่ออยู่ในช่วงวัยแต่ละช่วง ภายใต้สถานการณ์แต่ละอย่าง ก็ถือเป็นมนุษย์ที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง บางครั้งเหมือนปีศาจ บางครั้งเหมือนนักบุญ แต่ชื่อของเขาไม่เปลี่ยน เราฝากฝังทุกอย่างทั้งดีชั่วไว้ในชื่อนั้น