#priwreadbooks ภารกิจห้องสมุดของคนเกลียดการอ่าน

#Bibli อาโอยะ มามิ เขียน ธนัญ พลแสน แปล

การอ่านหนังสือไม่ใช่การหนีจากความจริง แต่เป็นวิธีหนึ่งในการเผชิญหน้ากับความจริงต่างหาก

“อาราซากะ โคจิ” นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ผู้เกลียดการอ่านหนังสือเข้าไส้ แต่กลับสมัครเป็นกรรมการห้องสมุดเพราะหวังว่าจะเป็นงานง่ายๆ สบายๆ ทว่าในการแนะนำตัววันปฐมนิเทศ เมื่อบอกกับทุกคนว่าเขาไม่ชอบอ่านหนังสือเอาเสียเลย

“อาจารย์คาวาอิ” บรรณารักษ์ห้องสมุดกลับมอบหมายให้เขาจัดทำวารสารห้องสมุด (สิ่งพิมพ์แนะนำหนังสือใหม่และรีวิวจากผู้อ่าน) ที่ถูกทิ้งร้างมานานหลายปี ร่วมกับ

“ฟุจิโอะ โฮตารุ” เด็กสาวช่างเก็บตัวที่รักการอ่านหนังสือเป็นชีวิตจิตใจ

เด็กมัธยมที่เป็นคณะกรรมการห้องสมุดทั้งสองคนต้องมาทำภารกิจ ทำวารสารห้องสมุดด้วยกัน นางเอกเป็นหนอนหนังสือ ส่วนพระเอกเป็นคนไม่ชอบอ่านหนังสือ แต่ต้องมาทำหัวข้อรีวิวหนังสือ ถือเป็นงานที่ยากมากๆ สำหรับเขา

ทั้งคู่ขอร้องให้คนรอบตัวช่วยเขียนรีวิวหนังสือ เพื่อลงในวารสารห้องสมุด

การอ่านรีวิว เราจะรู้ว่าคนอ่านสนใจประเด็นอะไรในเล่มนั้น หรืออาจผูกโยงกับชีวิตส่วนตัว

ทั้ง “ยาเอะงาชิ” เพื่อนร่วมห้องจอมทะเล้น รุ่นพี่ “มิโดริคาวะ” หัวหน้าชมรมศิลปะแสนเท่ และ “อาจารย์ฮิซากิ” ผู้สอนวิชาชีววิทยาสุดลึกลับ แต่กลับต้องเจอเงื่อนไขแลกเปลี่ยนอันพิสดารพันลึก

ในระหว่างทำวารสาร การพยายามทำความเข้าใจกับเงื่อนไขเหล่านั้น พวกเขากลับค้นพบความลับของคนทั้งสามโดยไม่ตั้งใจ เรื่องลึกลับที่เกี่ยวพันกับคดีฆ่าตัวตายในโรงเรียนเมื่อเกือบยี่สิบปีก่อน ต้องสืบหาความลับซ่อนเร้นในโรงเรียนบางอย่าง

เวลารู้อะไรมาครึ่งๆกลางๆ ธรรมชาติมนุษย์ก็ต้องอยากรู้ให้สุด เลยทำให้พระเอกที่เกลียดหนังสือต้องยอมอ่านหนังสือ มีนางเอกคอยไกด์ให้ พร้อมกับสืบความลับคนอื่นไปพร้อมๆ กัน

หนังสือเล่มเดียวกัน แต่ละคนก็ตีความในการอ่านไม่เหมือนกัน

• บทนำ วารสารห้องสมุดคืนชีพ — บอกเล่าจุดเริ่มต้นของการเริ่มทำวารสารระหว่างทั้งสองคน คนที่เห็นตัวอักษรอะไรก็ต้องอ่าน กับคนที่เห็นตัวอักษรแล้วตาลายกลายเป็นเห็น Popcorn ระเบิดเป็นสีต่างๆ
• บทที่ 1 จดหมายรักกระดาษสันห่วง — หนังสือเล่มหนึ่งที่ดูเหมือนเป็นหนังสือที่จบแบบ Happy Ending กลับกลายเป็นคนละแบบ ความรักและผูกพันของเด็กมัธยมระหว่างญี่ปุ่นและออสเตรเลีย จะดำเนินต่อไปเช่นไร
• บทที่ 2 แคมป์ไฟหลังเลิกเรียน — ภาพวาดและเฟรมวาดภาพของโคจิที่หายไปแบบไม่มีใครหาเจอ รุ่นพี่ชมรมศิลปะที่มีความสามารถ การแข่งขันชิงรางวัล อุบัติเหตุที่ไม่รู้ว่าโดยตั้งใจหรือไม่ คนที่เอาเฟรม (หรือภาพวาด?) ไปเผาในเตาหลังโรงเรียนคือใครกันแน่ ทำไมต้องทำแบบนั้นกัน
• บทที่ 3 ดักแด้สีแดงในห้องเรียนชีวะ — เรื่องราวลึกลับยี่สิบปีก่อน ความรักที่ไม่สมหวังระหว่างเด็กนักเรียนและคุณครู แหวนที่สลักชื่อย่อของทั้งสองคนนั้นถูกเก็บไว้ในดักแด้แช่ในขวดฟอร์มาลีนและเก็บรักษาอยู่ในตู้ของห้องชีววิทยา
• บทส่งท้าย เสียงกระซิบของฟุจิโอะ — คนที่ยอมให้คนอื่นหลอกใช้งานมาตลอด โดนรังแก (บูลลี่) เอารองเท้าไปซ่อนตามที่ต่างๆ มาตลอด กำลังยืนหยัดด้วยการปฏิเสธสิ่งที่ไม่ชอบ ไม่ต้องการ ด้วยตัวเองเป็นครั้งแรก

ขอบคุณหงส์ที่ให้ยืมมาอ่านจ้า