#priwreadbooks เมืองต้องมนตร์ คนขโมยหนังสือ

#ไดฟูกุ ฟุกะมิโดริ โนวากิ เขียน สุริยงวรวุฒิ สิริวิวัฒน์กุล แปล

“มิคุระคัง” คลังหนังสือขนาดใหญ่ยิ่งกว่าหอสมุดใด นับเป็นทรัพย์สมบัติแห่งเมืองหนังสือ “โยมุนางะ” เมืองที่แวดล้อมไปด้วยร้านหนังสือหลายหลายประเภท และมรดกตกทอดของ “ตระกูลมิคุระ” สถานที่แห่งนี้เปิดให้ผู้คนในเมืองสามารถเข้ามาเยี่ยมชม หยิบยืมหนังสือไปอ่านได้

ในวันเทศกาล “มินะสึกิ” หนังสือหายากราว 200 เล่มถูกขโมยไปจากมิคุระคัง คนในตระกูลมิคุระไม่สามารถตามจับหัวขโมยได้ ทำให้ทามากิตัดสินใจร่ายคำสาปสำหรับคนขโมยหนังสือและปิดมิคุระคัง

สถานที่แห่งนี้ถูกปิดตายตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา พร้อมคำสาปที่ว่า หากใครบังอาจขโมยหนังสือไปจากมิคุระคังอีก จะต้องพบกับคำสาปที่ยากจะแก้ได้

วันเวลาผ่านไป “มิคุระ มิฟุยุ” เด็กสาวมัธยมปลาย ทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลมิคุระ ผู้ปฏิเสธหนังสือและมิคุระคังมาตลอด เกิดจับพลัดจับผลูต้องมาดูแลมิคุระคังชั่วคราว ขณะที่เธอปฏิบัติหน้าที่อยู่นั้น หนังสือก็หายไปจากมิคุระคังอีก

มิฟุยะ และมาชิโระ เพื่อนลึกลับของเธอที่อยู่ๆ ก็โผล่มาอยู่ที่มิคุระคังตอนที่หนังสือหายไปทุกครั้ง ต้องร่วมมือกันตามจับขโมย และนำหนังสือกลับมาให้ได้ ซึ่งภารกิจไม่ได้เป็นแค่การตามจับหัวขโมยธรรมดา เพราะมีผลแห่ง “คำสาป” ที่เป็นเหมือนสัญญาณกันขโมยรวมอยู่ด้วย

การแก้คำสาปเริ่มต้นเมื่อมาชิโระเลือกหนังสือให้มิฟุยุอ่าน และมิฟุยุจำเป็นต้องอ่าน เมื่อหลังอ่านแล้ว ทั้งสองก็ต้องไปผจญภัยในหนังสือที่ตัวเธออ่าน เมืองโยมุนางะและผู้คนในเมืองเปลี่ยนไปตามเรื่องราวที่ถูกเขียนไว้ในหนังสือแต่ละเล่ม

เส้นเรื่องหลักคือ มิฟุยุต้องต่อสู้กับคำสาปและหาตัวสุนัขจิ้งจอกผู้ขโมยหนังสือ ซึ่งเมื่อจัดการกับหัวขโมยเรียบร้อยแล้ว แถมแก้คำสาปสำเร็จในช่วงท้ายๆ ของเรื่อง เมืองโยมุนะงะ กลับไม่เหมือนเดิม กลายเป็นเมืองไร้ผู้คน แถมมาชิโระก็หายไปอีก

ทางแก้ไขเดียวคือเธอต้องทำภารกิจนี้ให้สำเร็จด้วยตัวเอง ไม่เช่นนั้นผู้คนในเมืองโยมุนางะจะหายไปตลอดกาล

หนังสือเล่มนี้แบ่งเป็น 5 ตอนจบ ภาพรวมของหนังสือจะค่อนข้างบรรยายเยอะ อ่านแล้วทำตาเบลอๆ ได้อยู่ มีการหักมุมในตอนท้ายเล่ม ที่อธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างครอบครัว คำสาปของทามากิว่ามีที่มาที่ไปอย่างไร รวมถึงเพื่อนปริศนาอย่างมาชิโระ “จริงๆ แล้ว มิฟุยุเป็นคนสร้างมาชิโระโดยการวาดรูปมากับมือ” หรือหนังสือที่เธอเข้าไปผจญภัย คือ หนังสือที่พ่อเธอแต่งขึ้น รวมถึงเห็นการเปลี่ยนแปลงของมิฟุยะในเรื่องการหันมาอ่านหนังสือ

ขอบคุณหงส์ที่ให้ยืมมาอ่านจ้า