#priwreadbooks โซเคนโย (1–4)

#บลูเบลล์ B.13 S.t เขียน

ทุกชีวิตในตระกูลโซเคนโยมอดดับลงไปพร้อมอดีตอันเกรียงไกร ด้วยน้ำมือของคนผู้หนี่ง คนคนเดียวที่ราดน้ำมันลงไปในกองเพลิงแห่งความเกลียดชัง โหมไฟแค้นให้ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง และเผาไหม้ทุกสิ่งทุกอย่างจนวอดวายเป็นจุณ หากแต่ “เขา” กลับเลือกไว้ชีวิตเด็กหญิงที่ชื่อ “โซเคนโย เลนยะ” เพียงคนเดียว

แม้ปัจจุบันจากเด็กหญิงจะกลายมาเป็นหมอผีสาวที่ปราบผีเป็นงานหลักและเข้าเรียนเป็นงานรอง รับจ้างปราบปีศาจที่ไม่ธรรมดา ทั้งโหด โฉด เจ้าเล่ห์ เห็นแก่เงินเป็นที่หนึ่ง จนวันหนึ่งเธอได้รับงานกำจัดปีศาจจากตระกูลอิเคดะ ผู้เฝ้าป่ากักปีศาจมาตั้งแต่ครั้งโบราณ เธอจึงต้องปล่อย คิเอ็นจิ เจ้าปีศาจหมาป่าหนุ่มรูปงามผู้เย็นชา ผู้ปกครองป่านี้ออกจากผนึกที่บรรพบุรุษของเธอทำไว้เมื่อห้าร้อยปีก่อน แถมยังจัดการให้เขากลายเป็นสัตว์เลี้ยงของเธออีก เลนยะใช้อาคมปลอกคอเพื่อควบคุมคิเอ็นจิ แต่ดันทำคัมภีร์ที่ใช้ร่ายมนตร์เสียหาย จนไม่สามารถตัดสัมพันธ์เจ้านายลูกน้องนี้ได้ ผนึกกลับไปดังเดิมก็ไม่ได้ หมอผีสาวจึงได้ผู้ช่วยกึ่งๆ สัตว์เลี้ยง กึ่งๆ คู่ปรับ มาอาศัยด้วยจนกว่าจะหาคัมภีร์เล่มใหม่ได้

เธอจะทำเช่นไรเมื่อแววตาแห่งอดีตที่เฝ้ามองเธอมาเนิ่นนานเริ่มคืบคลานเข้ามาใกล้ “อนาคต” จะเป็นอย่างไร เมื่อใครคนนั้นไว้ชีวิตเธอเพื่อให้มาเผชิญชะตากรรมที่เขาขีดเส้นเอาไว้แล้ว

ทุกคนต่างมีอดีตที่ไม่อยากจดจำ แต่จะทำเช่นไรหากอดีตนั้นตามมาราวี
ทุกคนต่างมีสัตว์เลี้ยงที่ผูกพัน แต่จะทำเช่นไร หากรู้แก่ใจว่าสักวันต้องปล่อยมันไป
จะทำเช่นไร หากความรู้สึกที่เริ่มก่อตัวต้องดำเนินบนเส้นขนานของมนุษย์และปีศาจที่ไม่มีวันบรรจบ

เมื่ออาวุธคู่แฝดกลับมาอยู่เคียงกัน ถึงเวลาแล้วหรือยังที่เธอจะหันหน้ารับมือกับอดีตเพื่อเผชิญชะตากรรมที่รอเธออยู่ เมื่อไม่อาจหลีกเลี่ยง ก็จงเผชิญหน้า เมื่อไม่อาจรุก ก็จงตั้งรับอย่างมีสติ

เลนยะ ต้องเดินเกมชีวิตไปตามชะตากรรมที่ถูกขีดไว้ ในที่สุด แววตาแห่งอดีตก็ปรากฏ ณ เบื้องหน้าพร้อมคำตอบที่ว่า เหตุใดเลนโยจึงทำลายล้างตระกูลโซเคนโยเมื่อแปดปีก่อน เหตุใดผู้ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นพี่ชาย จึงต้องตามล่าผู้เป็นน้องสาวมาตลอด

หมากกระดานสำคัญเริ่มขึ้นแล้ว ไม่มีการลดราวาศอก ไม่มีความเมตตาปรานี ไม่มีการอ้อนวอนขอชีวิต ไม่มีคำว่าพี่หรือน้อง หากมันคือการต่อสู้ระหว่างอสูรกับอสูร

“ยามเวลาหมุนวนครบห้าร้อยปี สายเลือดแห่งเงามืดจะเปลี่ยนแปลง” นี่คือคำทำนายปริศนาที่ยังค้างคาใจโซเคนโยทุกรุ่น เพราะนี่คือคำทำนายจากผู้วางหมากในอดีตสู่ผู้รับชะตากรรมในอนาคต

หากวันนี้คือวันที่หมากทุกตัวถูกจัดวาง คือวันที่ปลอกคอแห่งพันธะถูกปลด คือวันที่เส้นขนานระหว่างมนุษย์และปีศาจถูกขีดมาจนสุดทาง คือวันที่ ‘ฝักดาบ’ และ ‘ตัวถ่วง’ อาจไม่ได้ทำหน้าที่ของมันอีกต่อไป และคือวันที่ศึกสายเลือดของอสูรถูกตัดสิน หมากเกมนี้จะปิดกระดานลงอย่างไร เมื่ออนาคตที่ถูกขีดไว้เมื่อห้าร้อยปีก่อนได้ดำเนินมาถึงแล้ว

เนื้อเรื่องสนุกดี แบบที่อ่านจบทั้ง 4 เล่มได้ภายใน 24 ชั่วโมง (ที่รวมการกินนอนเข้าไปแล้ว) แต่ที่ติดขัดสุดคือ นิสัยของนางเอก ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้โวยวาย โผงผาง ดูไร้เหตุผล (ทั้งๆ ที่จริงมีเหตุผล) พูดไม่เพราะ แถมยังชอบจิกด่าคนอื่น ไม่คิดเลยว่าคนฟังจะรู้สึกอย่างไร แม้จะทำไปเพราะหวังดี หรือว่าสงสาร หรืออะไรก็ตาม

ขอบคุณน้องเกศที่ให้ยืมอ่านจ้า